Menu
Bij Ahoud Devils Nijmegen hebben we een enorme waardering voor de mensen die door de jaren heen een cruciale rol hebben gespeeld in de groei en ontwikkeling van onze club. Onze ereleden zijn bijzondere individuen die, door hun inzet, passie en toewijding, een blijvende en onuitwisbare stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van Ahoud Devils Nijmegen. Hun verdiensten en bijdrage aan de club gaan verder dan de dagelijkse gang van zaken en verdienen daarom een prominente plek op deze pagina. Met dit eerbetoon zorgen we ervoor dat hun invloed niet vergeten wordt en dat huidige en toekomstige generaties hen blijven erkennen en waarderen als onmisbare schakels in onze rijke clubhistorie.
Hieronder stellen we u voor aan de ereleden van Ahoud Devils Nijmegen, die we met trots blijven eren.
Alex Andjelic
Alex Andjelic mag de vader van het Nijmeegse ijshockey genoemd worden. Het in Joegoslavië geboren ijshockeydier kwam eind jaren zestig in Nijmegen terecht, waar hij als jeugdcoach de gouden generatie opleidde met Ben Tijnagel, Fred Homburg, Harrie van Heumen, Michel Moons, Eric Mater en Henri en Johan Stoer als belangrijke uithangborden. Met die ploeg werd hij als coach in 1983/84 kampioen van Nederland met de jongste ploeg ooit.
Als speler had Andjelic voor zijn komst naar Nederland al een half leven achter zich, inclusief deelname aan de Olympische Winterspeler als international van Joegoslavië. Vanuit Nijmegen bouwde hij een internationale loopbaan als coach op die hem onder meer naar het hoogste niveau in Zwitserland, naar verschillende clubs in Duitsland en naar Noord-Amerika voerde. Hij was een vaste waarde in de jeugdkampen die werden georganiseerd door zijn goede vriend en NHL-coach Roger Neilson, fungeerde als skills coach bij de Toronto Maple Leafs en vervulde talloze andere functies. Hij werkte ook bij verschillende andere clubs in Nederland.
Hij keerde echter altijd terug naar Nijmegen, waar hij meer generaties spelers opleidde tot technisch sterke en goedschaatsende ijshockeyers. Alex Andjelic overleed in maart 2021 op 80-jarige leeftijd in Belgrado aan complicaties als gevolg van een coronabesmetting.
Eef Gerritsen
Eef Gerritsen leverde tijdens zijn leven een enorme bijdrage aan het succes van het ijshockey in Nijmegen. De kantine op de oude ijsbaan aan de Heyendaalseweg waarvan hij de uitbater was, was jarenlang het kloppende hart van de sport in de stad. Ook na de verhuizing naar het Triavium bleef Gerritsen nauw betrokken bij de sport. Na de doorstart van Nijmegen onder de naam Devils fungeerde hij als voorzitter van de businessclub Moenen. In 2008 werd hij zelfs voorzitter van de club. Onder zijn voorzitterschap won Devils de nationale beker en het landskampioenschap.
Gerritsen overleed in januari 2019 op 78-jarige leeftijd. Nijmegen eert Eef Gerritsen met zijn eigen tribune.
Ben Tijnagel
Bennie Tijnagel is een van de grootste ijshockeytalenten die Nederland ooit heeft gehad. Een technisch begaafde vleugelaanvaller met volop scorend vermogen. De in Nijmegen geboren forward debuteerde in het seizoen 1979/80 al op 15-jarige leeftijd in het eerste team van Nijmegen. Enkele jaren later speelde hij met 48 goals en 27 assists in 39 wedstrijden een belangrijke rol in de Nijmeegse ploeg die in het seizoen 1983/84 de eerste landstitel binnensleepte.
Tijnagel speelde ook 56 interlands in het Nederlands team, dat toen op hoog niveau speelde. Daarin kwam hij tot 20 goals en 21 assists. Vanwege onder meer zijn ondernemerschap beëindigde Tijnagel zijn interlandloopbaan al in 1987. Als clubspeler vierde hij behalve in Nijmegen ook successen in Rotterdam. In 1997/98 maakte hij als speler nog een kortstondige comeback van Nijmegen om zijn zesde en laatste kampioenschap binnen te slepen.
De legendarische nummer 11 van Nijmegen overleed in december 2005 op 41-jarige leeftjd bij een tragisch ongeval op de snelweg in Duitsland. Uit eerbied voor Tijnagel draagt niemand in Nijmegen het nummer elf nog op zijn shirt. Binnen IJshockey Nederland is de jaarlijkse prijs voor het grootste ijshockeytalent naar Tijnagel genoemd, de Bennie Tijnagel-Trofee.
Simon Homburg overleed in december 1989, Kitty Homburg in juli 2012. Ter nagedachtenis werd op de oude ijsbaan al een tribune naar Simon Homburg genoemd, die vervolgens meeverhuisde naar het Triavium.
Het eren van legendarische spelers door hun nummer te beschermen is een traditie in de hele ijshockeywereld. Binnen het Nijmeegse ijshockey geldt dat voor het nummer 11 van de legendarische Bennie Tijnagel.
Bennie Tijnagel is wellicht de beste ijshockeyer die Nijmegen ooit heeft voortgebracht. Een speler die met zijn geweldige acties een onvergetelijke indruk heeft achtergelaten binnen het hele Nederlandse ijshockey. Na zijn actieve loopbaan bleef hij als (interim)coach en sponsor verbonden aan de sport in Nijmegen tot een tragisch ongeluk op 5 december 2005 een einde maakte aan zijn leven.
Ben Tijnagel droeg zijn #11 met trots en staat symbool voor sportiviteit en toewijding aan de club. Het beschermde nummer herinnert ons aan zijn nalatenschap en dient als inspiratie voor alle spelers die na hem komen. Daarom draagt niemand binnen Ahoud Devils Nijmegen ooit nog het nummer 11. In het Triavium hangt bovendien een prachtige banier waarop zijn foto staat en die zijn status binnen het ijshockey in Nijmegen nog verder benadrukt.
